عصر امروز

با اینکه این اصطلاح (شاید به‌علت این‌که یهودی‌ها یکی‌از بزرگترین گروه‌های قربانی این کشتار بوده‌اند) گاهی فقط به معنای کشتار آن‌ها اشاره دارد ولی همینطور به کشتار بی خانمان‌ها و کولی‌ها، سربازان روس؛ زندانیان جنگی؛ لهستانی‌ها‌؛ همجنس‌گرایان؛ کمونیست‌ها و کشیش‌های کاتولیک و پروتستان، معلولین و بیماران لاعلاج با درنظر گرفتن تمام این گروه‌ها قربانیان دردوگاه‌های کار اجباری و اردوگاه‌های نابودسازی، به نه تا یازده میلیون می‌رسد!

نویسنده در این مقاله چنین نوشته: "گاز زیكلون، بیشتر به درد كشتن شپش و ساس می‌خورد تا انسان. در همان زمان در آلمان، گازهای كشنده تر و ارزان تری هم بوده است." راستش تنها برداشتی که من از این جمله می‌کنم این است که نویسنده به استفاده از گاز زیکلون انتقاد کرده در حالی‌که به نظر او گازهای بهتری برای برآوردن مقصود موجود بوده."در همان سال‌ها تیفوس در اروپا و خصوصا در اردوگاه‌ها كه هیچ امكانات بهداشتی نداشتند، شایع شده بود. عكس های اردوگاه‌ها كسانی را نشان می‌دهد كه از تیفوس، شدیدا لاغر شده‌اند و دنده‌هاشان پیدا است. تجدیدنظرخواه‌ها می‌گویند آلمانی‌ها نه می‌خواستند و نه می‌توانستند بیماران را مداوا كنند. تنها بدن، لباس و اتاق‌های اسیران را با زیكلون ب ضدعفونی می‌كردند و اجساد كسانی را كه بر اثر تیفوس مرده بودند، می‌سوزاندند تا جلوی سرایت بیماری به مأموران خودشان را بگیرند."ایشان مردن افراد را در اثر کمبود امکانات بهداشتی و عدم درمان آن‌ها توسط نازی‌ها را چیزی طبیعی می‌داند. و گویا باید از نازی‌ها بابت ضد عفونی کردن زندانی‌هایی که در اثر تیفوس و کم‌غذایی تلف شده‌اند تشکر هم کرد.
"اتاق‌های گاز را در بعضی اردوگاه‌ها پیدا نكردند و برای حفاظت از حقایق تاریخی، آن‌ها را پس از تصرف اردوگاه‌ها ساختند." همانطور که در مطلبی که در مورد داخائو نوشته بودم اشاره کرده بودم که اتاق گاز داخائو اصلا به بهره برداری نرسید و نازی‌ها قبل از وادادن هر یک از اردوگاه‌ها به نیروهای متفقین بخش‌های زیادی از اردوگاه‌ها را منفجر کردند. بازسازی اردوگاه‌ها تنها به درخواست بازماندگان که سال‌ها بعد برای جشن آزاد سازی اردوگاه‌ها بازگشته بودند انجام شد.